Always remember that you are unique [open]

Onderwerp: Always remember that you are unique [open] do feb 07, 2013 11:03 am

“Not all those who wander are lost, The old that is strong does not wither"

De stille nacht was aangebroken,terwijl de meeste prooidieren hun schuilplaats hadden opgezocht liep de gitzwarte hengst nog altijd onvermoed over het dorre, natte grasland. De nacht bracht de typische winterse mist met zich mee. De grond was voelbaar vochtig aangezien Rhapsó zijn sokken vol dauw druppels zaten. De hengst brieste zacht, zijn warme adem verdween in een kleine grauwe wolk de lucht in. De winter had de kou weer meegebracht, Maar ondanks dat zat de hengst nog altijd vrij dun in zijn gitzwarte glanzende vacht en leek hij geen last te hebben van de kou noch de kille wind. Diep ademde de forse hengst in en zacht ademde hij weer uit, de nacht bracht zoveel rust met zich mee, en aangezien de hengst vrijwel nooit sliep was dit het juist moment om rustig te wandelen. Zijn gespierde hals had hij ontspannen naar beneden hangen maar zijn oortje bleven gespitst voor zich uit kijken. Hij nam wel eens de tijd om te rusten, maar dan vaak tijdens het middag uur. Zijn instinct vertelde hem dat het beter was om snachts waakzaam te blijven, en dus liep hij nog altijd op het gemakje rond.

Zijn grote brede hoeven baande zich een weg door het natte gras, zijn hoef afdrukken lieten een duidelijk spoor achter van plat getrapt gras. Rustig zwiepte de hengst met zijn staart terwijl hij zijn hoofd weer ophief. De hengst spande zijn spieren aan en bewoog zich voorwaarts in een krachtige draf, met zijn ruime passen baande hij zich langs de bosrand over de openvlakte. De nacht en de mist veroorzaakte een donker en mysterieus effect, Enkel de geluiden verraade de vele aanwezige dieren om hem heen, want het zicht zou vele in de steek laten op dit moment. Zijn lange brede hals had hij aangespannen en ligt gebogen, luid brieste hij de dauwdruppels uit zijn neusgaten en zette hij zijn achterbenen met veel kracht in de grond, hierdoor verruimde hij zijn passen en strekte hij zijn voorbenen. De hengst bewoog geruisloos terwijl de grond wel degelijk trilde onder zijn enorme hoeven. Bijzonder want je hoort niets, maar je voelde het wel degelijk. Dankzij de hengst zijn flinke schofthoogte en breed gebouwd postuur maakt hij vaak nogal veel indruk op andere paarden, ondanks dat vaak niet zo bedoeld is. Hij was nu eenmaal een flinke hengst waar niet zomaar ruzie mee werd gezocht. Misschien had dat wel zo zijn voordelen, want vele roofdieren lieten hem daardoor met rust. Toch waren er ook wat nadelen want andere paarden hadden algauw hun oordeel klaar: Wéér zo een macho hengst, Wéér een met praatjes of wéér zo een opdringerige... nou Rhapso was verre van dat alles. Já hij is sterk, maar nee hij zal zijn lichaam nooit zomaar in de strijdt gooien, enkel om diegene te verdedigen die het waard zijn.

Een vreemde geur bereikte zijn neusgaten waardoor hij abrupt stilstond en zijn spieren aanspande, hij hief zijn brede hals hoog op en spitste zijn oortjes. Hij liet een luide bries horen en schudde met zijn hoofd, kort stampte hij met zijn linkervoorbeen en richtte hij zijn ijsblauwe ogen strak gericht op de openvlakte voor hem. Het enige wat zijn gedaante zou kunnen verraden is zijnn ijsblauwe lok in zijn voorpluk en zijn ijsblauwe ogen, bijzonder maar erg duidelijk en zo helder.. Soms werd er gezegd dat een bepaalde blik meer kon zeggen dan duizend woorden en dat was vaak het geval bij deze hengst. Rhapsó bleef stilstaan, de geur die de wind met zich mee bracht duidde op de aanwezigheid van een ander paard, en op dit moment was het paard in beweging en kwam het zijn richting op.

Always remember that you are unique [open] KQA12